ح. جوشن لو
آری که افتاب مجرد به یک شعاع
بیخ کواکب شب یلدا برافکند
خاقانی
شب یلدا شبی بدشگون و نحس بوده است، طبیعی هم هست ؛طولانی ترین شب سال که طولانی و تیره بودنش در فرهنگ عامیانه و شاعرانه مثال زدنی بوده؛ طولانی ترین حمله اهریمن بر روشنایی. این شب جشن گرفته نمیشده بلکه ایرانیان در این شب دور هم جمع می شدند و آتش روشن می کردند و بیدار می میماندند تا از بدشگونی و نحوست آن در امان باشند.
آنچه که مقدس بوده و جشن گرفته میشده صبحگاه و زمان طلوع خورشید اولین روز دیماه بوده که در فرهنگ مهرپرستی زمان زایش مهر (میترا) از صخره و پیروزی خورشید بر تاریکی بوده است. نشانه این پیروزی کوتاهتر شدن تدریچی شبها از لحظه تولد مهر است. یلدا واژه ای سریانی و به معنای تولد است.
در فرهنگ مزدایی نیز، دی به معنای خدا و دادار است و اولین روز هر ماه نیز روز اهورا مزدا و خداست. بنابر این اولین روز دیماه (روز اهورا مزدا) که نام ماه و سال مقارن است، روزی بس بسیار بزرگ و مقدس بوده و خور روز (روز خورشید) یا خرّم روز نامیده و در آن جشن بزرگی برگزار میشده شده است.
بعدها بدلیل خویشاوندی مهرپرستی و مسیحیت تولد مهر تبدیل به تولد مسیح می شود و با عنوان کریسمس جشن گرفته می شود.
به صاحب دولتی پیوند اگر نامی همی جویی
که از یک چاکری عیسی چنان معروف شد یلدا
سنایی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرات قبل از نمایش به تایید نویسنده وبلاگ می رسد. کامنتهای تبلیغاتی به نمایش گذاشته نمی شود.
اگر در کامنت گذاشتن مشکل دارید از مرورگر فایرفاکس یا کروم استفاده نمایید. با سپاس